Een wending van 180 graden schreef ik in mijn profiel. Dat is de opzet van deze reis, geen voorbereidingen, gewoon gaan waar de wind mij brengt. Heerlijk, het levert nu al hilarische tafarelen op! Ik ging vanmorgen dus vroeg op pad naar de Petronas Towers, want mijn lonely planetgids vertelde mij dat er dagelijks maar 1640 kaarten verkocht mogen worden en dat je er dus heel vroeg bij moest zijn. Om 07.15 uur ging ik aan de wandel naar de twee torens waar ik de gehele nacht uitzicht op had. Mijn hotel zou uitzicht hebben op de torens dus ik was ervan overtuigd dat ik lekker vroeg daar zou zijn met natuurlijk dan 'ticketgarantie'. Wat bleek...de verkeerde torens! De torens die ik moest hebben lagen aan de andere kant van de stad. Ach ja een ommetje op de vroege morgen kan geen kwaad. Helemaal mijn ding om niet te weten waar ik moet zijn en hoe die verdomde dingen eruit zien. Hilarisch om bij de verkeerde towers aan te kloppen. Geen plattegrond, helemaal niets, heerlijk voor zo'n controlfreak als mij. Twee uur en tientallen torens later kwam ik aan....fucking torens, natuurlijk heeft elk hotel in de stad zicht op the towers, die kolossen paraderen overal bovenuit! Alleen op een bepaalde afstand hoogtes inschatten is lastig....alle torens die dichterbij staan ogen natuurlijk hoger. Dus twee uur later mocht ik in de rij van Petronas Towers aansluiten, mijn portemonnee vervolgens legen en uiteindelijk met toch nog een ticket naar boven. Echt legocity, meer kan ik er niet van maken! Ik ben in ieder geval niet anders naar KUL gaan kijken. Na de naar mijn idee deprimerende skyline heb ik de Lake Gardens opgezocht. Het enige groene gedeelte van KUL. Na een bezoek aan dit park heb ik gelukkig toch een fantastisch indruk gekregen van Maleisie. Het kriebelt nu alleen maar meer om de jungle in te gaan trekken. Morgen verlaat ik deze blokkendoos en ga ik richting Taman Negara NP. Ik zal mogelijk twee dagen over deze reis gaan doen, want diverse malen overstappen is noodzakelijk en het laatste deel trek je met een boot de jungle in. Ik kijk er ontzettend naar uit in ieder geval. Vanmiddag kwam ik al helemaal in Indiana Jones sferen. De flora en fauna is echt overweldigend! Had ik het gisteren nog over klaterende watervallen, vandaag kwamen ze al op mijn pad. De geluiden die je hoort van vogels en insecten is gewoonweg niet te omschrijven. Heerlijk, de hele middag door de natuur getrokken, zo mijn ding!! Heb er daarna nog uren zitten te genieten van al het moois. Heel fijn dat KUL ook zo'n plekje groen kent. Je moet er wat kilometers voor afleggen, maar dan heb je wel wat! Even iets anders als die blokkendozen en het overgestructureerde systeem. En nog een voordeel van de hele dag ronddwalen in de stad is dat ik eindelijk het sysyeem van KUL doorheb.....het gevoel voor richting is er! Het probleem is de hoeveelheid tunnels en glazen oversteekbuizen. Het merendeel van de routes loopt ofwel onder de grond door of boven de wegen. Ook met kaart zou deze stad geen doen zijn! Maar goed ik begin het door te krijgen, dus die uitdaging is er niet meer en de tijd is gekomen om verder te trekken! Out of legocity!! Op naar de jungle, waar wifi schaars zal zijn.